HET ontstaan van Boombaard

Door: Jos van der Marel

“Ik was zo’n kind dat als kind veel in bomen klom. Ongezekerd en erg zeker van mijzelf. Op het erf stond een grote populier waar ik zomaar tot minstens 15 meter hoog klom. Soms om te ontspannen, soms om te ontsnappen. Niemand kon mij daar volgen. Door mijn lage gewicht en soepele lijf kon ik hoger dan alle anderen.

Als student (rond 1996) was ik regelmatig in de enkele klimhallen van Nederland te vinden. Toen kwam het werk en het gezin. Het klimmen verdween. Tot er een aantal dingen min of meer tegelijk gebeurden:

1. Mijn dochter wilde gaan klimmen in de klimhal, als sport.
2. We gingen geocachen en ontdekten de T5 boomcaches.
3. We gingen als gezin de bergen in, naar hoog alpine gebied.

Toen ben ik kliminstructeur in de hal geworden omdat ik daar toch iedere week voor mijn dochter zat. En ik ging zelf weer trainen, samen met een Engelse klimmaat die me inspireerde om weer buiten te gaan klimmen.

Van klimhal naar klimboom

… maar de bergen zijn altijd ver weg. Minstens zo ver als de Ardennen, of de Pfalz, of het Teutoburger wald, of de Eiffel, en natuurlijk de Alpen. Dat is met een jong gezin niet zo handig. Dus ik ging onderzoeken waar ik nog meer in kon klimmen. Gebouwen beklimmen mag niet en leek mij erg saai dus de bomen kwamen weer in beeld. Dat voelde als een opluchting. Ik ben een basiscursus boomklimmen gaan doen. En al snel daarna de professionele cursus, beide bij the treeclimbing company. Ik voelde me ‘wakker’ worden en er ontstonden nieuwe toekomstplannen. De gedachte om het boomklimmen structureel recreatief in te zetten was geboren. De treeclimbing company had daar wel oren naar en we zijn een programma gaan ontwikkelen en als gevolg daar van ook een opleidingstraject voor boomklimbegeleiders om veiligheid te kunnen waarborgen. Er zijn diverse boomklimclubs opgericht maar de formule sloeg niet zo aan. Omdat ik er toch meer dan een hobby van wilde maken en er parttime inkomsten uit wilde halen ben als gevolg daar van een beter werkbare formule gaan ontwikkelen. Eerst onder de noemer ‘Treebeard’ (naar het karakter uit ‘the lord of the rings’) en later onder de naam ‘Boombaard’.

Het ‘product’ is heel overzichtelijk. Neem wat liefde voor de natuur, een goede instructie, een fenomenale boom (en toestemming om er in te klimmen), een kamer vol klimmaterialen, een camperbusje, een bedrijfsplan, een administratie en een verzekering en je kan van start.

De laatste hordes

Voor een goede instructie moet je eerst ‘meester’ zijn. Didactisch is het na 15 jaar lasdocent op het VMBO en 3 jaar coaching en training niet zo ingewikkeld. Maar mijn bomen- en boomklimkennis schoot te kort. Er werd geïnvesteerd in meer cursussen (Boomveiligheid controleur, boomveiligheid inspecteur, SRT, Rescue-klimmen en ook basis-kettingzagen en basis-velling). Ik heb ook heel veel tijd geïnvesteerd: minstens 100 keer verschillende bomen geklommen, en gelogd, want ik wilde ervaren zijn en me ook ervaren voelen. Daar werd ik heel gelukkig van. Vanaf eind 2016 ben ik ook parttime de boomverzorging in gegaan, ik ben gaan werken als zzp’er bij boomspecialist Trinova. Daar heb ik veel geleerd over bomen (als levend organisme) en over werken in de boom. Mijn liefde voor bomen is alleen maar gegroeid. En groeit nog, hoe meer ik er over weet!

Tijdens mijn omzwervingen in de regio, vooral op de fiets, heb ik prachtige klimbomen ontdekt. Slechts enkele zijn geschikt voor ‘consumptie’ met groepen maar solo heb ik er al veel meer verschalkt.

Klimmaterialen kopen is, als je zelf een poosje geklommen hebt, een makkie. Gewoon keuzes maken en je portemonnee trekken. Ik investeerde in een heleboel klimmaterialen. Een volledige boomklimset voor mijzelf, een volledige uitgebreide SRTset, 2 sets voor toprope en 4 sets voor basissysteem DRT voor deelnemers. En 8 helmen, 8 gordels, bossen cambiumsavers, touwladder, boomklimgrepen, vrachten carabiners, zekerapparaten, enzovoorts. 

Een moeilijk punt was de verzekering maar eind 2017 lukte het om een goede betaalbare dekkende verzekering af te sluiten. Na drie jaar voorbereiding stond ik er begin 2018 helemaal klaar voor!

2018 

Was het jaar van de organische groei en het jaar van zoeken naar de juiste verbindingen. Natuurverenigingen, boomeigenaren, bosbeheerders, kinderopvangcentra, scholen, outdoor bedrijven, klimhallen en een handjevol vrijwilligers (meestal ervaren top-rope instructeurs) waar ik op kan bouwen. Nog steeds. Dank daar voor.

2019 

Wordt het jaar van de groei. 2018 was zeer veelbelovend dus Boombaard gaat door. In de aanloop naar de zomer werk ik veel aan meer bekendheid genereren door flyers, vlaggen, bestickering, huisstijl, betere website, social media, lokale kranten, en vooral duidelijkere programma’s en betere beschrijving van de doelgroep. Komende zomer wil ik met alle deelnemers, ‘compagnons’ en andere betrokken partijen veel meters maken. Veel actie. Veel groepen. Veel bomen.

2020? 

Zo veel boomklimmen met groepen dat ik van mijn straattheater weer een hobby kan maken en dat ik de laswerkplaatsen niet meer in zou hoeven. In de winter vooral boomverzorging. Misschien nog wat specialisaties verder ontwikkelen zoals boomkroonyoga, hoogtevreestraining of bredere ‘expedities’ waar boomklimmen een deel van is. Kortom: lekker veel buiten. Veel verbinden met mijn lijf, mooie mensen en de natuur in z’n volle glorie. Vanuit de boomkroon.”